گفتارهايی در حقوق جزا و جرمشناسی

به بهانه صدور "اخطار قرمز" توسط اينترپل برای پنج مقام ايرانی

بسم الله الرحمن الرحيم

۱- به خاطر غيبت طولانی‌ام، از همه دوستانی که به اين حقیر نظر لطف دارند، عذرخواهی می کنم. از این پس تلاش می کنم، هر هفته وبلاگ را به روز کنم.
۲- اين مطلب در روزنامه همشهری ۲۶ آبان ۸۶ به چاپ رسیده است.

هنگامی که خبر صدور «اخطار قرمز» (Red Notice) از سوی اينترپل (Interpol) برای پنج تن از مقاماتی ايرانی، در رسانه ها منتشر شد، برداشتهای مختلفی از سوی شهروندان مطرح شد.
عده‌ای اندک تصور کردند که طی چند روز آينده گروهی از پليسان حرفه‌ای بين المللی وارد تهران خواهند شد و خواستار بازداشت و انتقال آنان به آرژانتين خواهند شد!
عده‌ای هم به اين نتيجه رسيدند که با صدور اين قرار بازداشت، تهران با يک بحران جدی مواجه شده و در نهايت مجبور به تسليم اين افراد به افسران اينترپل خواهد شد.
برخی نيز - که تعدادشان هم کم نيست- گمان کردند که ديگر اين پنج مقام ايرانی در ايران محبوس شده و ديگر نمی توانند حتی برای زيارت عمره، پا را از مرزهای کشور فراتر بگذارند.

واقع امر آن است که هر سه برداشت فوق، عاری از صحت است. دليل آن هم عدم اطلاع کافی افراد جامعه از ماهيت واقعی نهاد «اينترپل» يا همان «پليس بين الملل» است. اين نهاد بين المللی اصولا قافد آن صلاحيتها و تواناييهايی است که گاه گاه شنيده می شود. اگر بخواهيم اينترپل را به بهترين شکل توصيف کنيم، بايد آنرا يک مرکز بين المللی بدانيم که تنها برای تبادل اطلاعات ميان پليسهای ملی کشورهای عضو تاسيس شده است....